Uitleg
Vanuit het midden (bv Utrecht) van Nederland gezien:
Het streepje bij de accent aigu (é) wijst naar Heiligerlee en wordt uitgesproken als de e in lee.
Het streepje bij de accent grave (è) wijst naar Den Helder en wordt uitgesproken als de e in hel.
Of: é met de regel méé. Streepje naar rechts dus.
Of: Stel je een klok voor, de accenten zijn de wijzers. De accent aigu wijst naar de een en wordt als de ee in een uitgesproken. De accent grave wijst naar de elf en de e wordt ook als de e in elf uitgesproken.
Of: Stel je je het streepje als een berg voor / `
é: als je de berg op fietst duurt het langer dus ee
è: als je de berg afgaat gaat het veel sneller dus e
Hoe moeilijk kun je het maken?
Het ezelsbruggetje zit gewoon in de benaming. EEEEEEEEEgu, aigu spreek je uit lange e gu. Accent grave is dus die andere.
Ik onthoud het als volgt: in het woord accent grave zit een r van rechts maar het streepje moet tegenovergesteld staan, naar links dus. Het accent aigu heeft dan het streepje naar rechts…
Mijn ezelsbruggetje heeft te maken met hoe de è (accent grave) ‘kijkt’. Door het accent ‘kijkt’ hij ernstig, dus ‘grave’ (in Frans en Engels).
Je moet maar 1 woord leren om dit te onthouden. élève.
Als student/leerling niet zo moeilijk :)
Maar… dat gaat écht niet altijd op.
https://onzetaal.nl/taaladvies/klemtoonteken-nadrukteken
ja wou net zeggen maak het nog moeilijker
Mocht je met (groter dan) werken, dan is het de onderkant van deze tekens (of de kant waar het teken op “wijst”, = vooruit).
Dus:
è = = groter dan = (wijst vooruit =) langer dan (normale e)
Hélène heeft een hoedje op
Heel simpel: stel je het accent grave voor als dat je “graaft” in de tuin: de schep gaat die richting (naar links wijzend) de grond in. Dan is accent aigu de andere.